piękny wiersz o morzu Fundamentals Explained

piękny wiersz o morzu Fundamentals Explained

Blog Article

przez Jeszcze po świecie starożytnym słynne Były te wody i lądy bursztynne! Ku nim to Fenik biegał w bród daleki, Ku nim Słowianin korabli czeredą Pływał — i kupię składał pod Wenedą.

Poeci i Morze to zbiór kilkunastu wierszy, na który natrafiłem kiedyś przypadkiem. Ciekawy byłem jak wypadną, bo przy takiej ilości i różnych autorów mogło okazać się, że jednak otrzymam kilka fajnych, a resztę takich sobie. Taka obawa ciągle mnie nurtowała przy wyborze zbioru. Jednak przyznaje, że autorzy stanęli na wysokości zadania i dostałem fajne wiersze o tematyce morskiej. W nich zawarte została nie tylko miłość do morza i żyjących w głębinach stworzeń, ale również znalazłem opisy plaż, pływających statków, marynarzy mierzącymi się z oceanami i morzami, zahaczające o legendy jak o Latającym Holendrze, pojawiały się motywy syren i wojenne. Różnorodność jest plusem wybranych do tej antologii poezji o morzu utworów. Nieraz napisane dawniejszym językiem i współczesnym. Mimo tego nie przeszkadzało mi czerpać przyjemności z obcowaniem z nimi.

… Łódź w górę podniosła, Jak dwa srebrne skrzydła, dwa wilgotne wiosła; Wędrowna drużyna wzniosła w górę dłonie, Żegnalne westchnienie rodzinnej śląc stronie. Łódź strzepła żaglami — milczące fal łoże Zawrzało — … Przeczytaj wiersz

11. „Sam dla siebie jestem tylko chłopcem bawiącym się na brzegu morza i cieszącym się, gdy od czasu do czasu znajdę kamyk gładszy od innych lub muszlę ładniejszą od pozostałych, podczas gdy wielki ocean prawdy leży przede mną nieodkryty.” – Isaac Newton

Czytaj Więcej Ciernisty las: charakterystyka, flora, fauna, klimat Styczeń 2025 Plik la cierniowy Jet to formacja roślinna o tropikalnym lub uchym środowiku ubtropikalnym, zdominowanym przez drzewa z cierniami. ą to put o mało złożonej trukturze z otwartym i nikim baldachimem ora...

przez A znasz ty kraj, gdzie brzegiem strumieni Niezapominajki i kaliny rosną; Gdzie zbóż falami niwa się płomieni, A bory ćmią się jedliną i sosną; — Gdzie chmiel złociste rozwiesza festony Po szczytach olszyn, usrebrzonych mchami, Gdzie biała brzoza i jawór zielony Błyszczą malownie nad łąk kobiercami? Oh! za tym krajem, Jakby za rajem, Co dzień … Przeczytaj wiersz

Pamiętam było popołudnie, Plaża kipiała ludzi tłumem. Wpatrzony w morze na leżaku Siedziałem z wolna żując gumę.   Nagle tuż obok przeszła ona, Trzymała w ręku coli puszkę. Patrzyłem, gdy się przechylała I drżałem, kiedy piła duszkiem.   Po brodzie ściekła jej kropelka Coli i wpadła w piach, jak jantar, Wzrastała we mnie żądza wielka, Czułem się, jak mityczny Tantal.

Konstanty Ildefons Gałczyński w Wróci wiosna, baronowo przedstawia radosne oblicze wiosny jako czasu licznych zauroczeń, flirtów i miłości. Współczesny obraz nadejścia wiosny zaprezentował Stanisław Grochowiak. Piękno wiosny u Krzysztofa Kamila Baczyńskiego zostało zestawione z trudnymi czasami, w których przyszło żyć autorowi. Interesujący, futurystyczny obraz pory roku przedstawił Bruno Jasieński. Pozytywny i radosny wizerunek wiosny ukazał Władysław Bełza. Podmiot liryczny w wierszu Juliana Ursyna Niemcewicza zdaje sobie sprawę z nadejścia wiosny, lecz nie jest w stanie cieszyć się piękny wiersz o morzu nią ze względu na niewolę ukochanej Ojczyzny. Dopóki Polska znajduje się w niewoli nie potrafi docenić uroków natury. Jan Kasprowicz w swoim utworze sławiącym wiosnę, ukazuje ją jako zbiór scen i sytuacji, które najlepiej oddają tę porę roku. Jego wiosnę można znaleźć w pogodnym niebie, rosnącej trawie czy przydomowym ogródku. A Ty, czytelniku? W którym wierszu odnajdziesz oblicze Twojej wiosny?

Morze kiwało i zachwycało się od eonów i było potężną, nieuniknioną obecnością w poezji od jej starożytnych początków, w „ Iliadzie ” i „ Odysei ” Homera po dzień dzisiejszy.

sixty four. „Jesteśmy obdarzeni, na naszej planecie, wspaniałym i cudownym światem oceanu. Ale my naruszamy go i nie jesteśmy w stanie nad tym zapanować.” – Carl Safina

Ostatni raz ja. Ostatnia moja cierpliwość ale nie ostatnia. Tyle jej narosło że wystarczy na całą naszą miłość. Oby zabrakło. Oby nie. A ty nawet nie wyłączasz świateł. Zjawiasz się … Przeczytaj wiersz

Słońce na morze się wylało jak strumień wulkanicznej lawy, mew stado do snu się zleciało w porastające wydmy trawy.   Rybacki kuter wyszedł w morze, a z morza na ląd wyszły fale.

Drzewa. Wystrzały krwią w zieleń strzelały. I wreszcie poczuł co to znaczy strach chłopiec w okopie swą śmiercią zdumiony – aż tak zdumiony że bólu nie słyszał. A słyszał tyle że … Przeczytaj wiersz

A co dostała żona żołnierza Znad brzegów Wisły, z Warszawy? Z Warszawy przyszła lniana koszula – Barwnie i obco otula ta lniana koszula. To dostała znad brzegów Wisły. A co dostała żona … Przeczytaj wiersz